6.jpeg

6.jpeg Rozmiar 30 KB

Raz tylko go widziała.
Potem nie jadła, nie spała...
Wyczekiwała.
Kilka słów od niego słyszała
lecz na ich wspomnienie drżała
rozbudzona namiętnością,
nie treści, lecz tonu.
Modliła się by wrócił...
Została wysłuchana.
Przyszedł.
Nie mówił nic, pieścił do rana
bez chwili wytchnienia, do zatracenia.
Wypełnił ją lawą gorącą.
Uśmiechnął się trochę drwiąco
Spłonęła cała
Nadszedł świt, którego nie chciała.
Poszedł, sama została, bez tchu prawie.
Czekała...
Na noc, na mrok, na pożądania moc.
Bez niego już żyć nie umiała.
Zapach jej po nim pozostał piekielny
Jakby najpiękniej pachniały róże
i dwa nieduże ślady
na poduszkach
po różkach.